این ضرب المثل گربه رو دم حجله باید کشت! از اون دست ضرب المثل هایی هست که به شخصه یه جاهایی قبولش ندارم و از پایه توی اون مواقع نمی فهمم گربه کیه و حجله کجاست و کشتن یعنی چی!

یکی از اون موارد زمانی هست که دختر پسرای جوونی که ازدواج می کنن و همه رفقای و اقوام میان به کمکشون! که یه زندگی خوب و البته با آرامشی رو باهم شروع کنن! و یه عده اشون به هر دو طرف سفارش اکید می کنن! که ببین گریه رو باید دم حجله کشتا! از همین اول حواستو جمع کن داری چیکار می کنی! بهش رو ندیا! زهر چشم درست و حسابی ازش بگیر که فک نکنه هالویی! و اوه که این  رشته نصایح عجب سر درازی دارن!

نمی دونم اگه واقعا این حرفها وکارها برای داشتن یه زندگی آرومه چه معنایی می تونه داشته باشه؟!...

توی همه جای زندگی آدم ها من جمله همین زندگی مشترک و روابط حاکم بر اون به نظرم اون قانون نیوتون حاکمه که هر عملی یه عکس العمی داره! اگه آدم واقعا دنبال آرامشه اگه خودش آرامش ببخشه آرامش هم ناخود آگاه دریافت می کنه اگه محبت بکنه محبت می بینه و...

کاش این روانشناسان و آمار بگیران! محترم! یه آماری هم می گرفتن می دیدیم اونهایی که به قول خودشون گربه رو دم حجله کشتن آرامش بیشتری دارن یا اونهایی که به قول یه عده موش شدن مثلا!!!

در کل نظر من اینه که خیلی از چیزایی که توی عرف ما به عنواان زن ذلیلی یا شوهر ذلیلی! باب شده چیزی جز عزت و رفعت و در پی اون آرامش آدم نیس...

حالا یه زن و شوهر چماق به دست بهترن یا طوق "همسری" به گردن؟!